قسم میخورم...

این که تن به انجام هر کاری نمی‌دی، متعهدی و تو زندگیت چهارچوب داری نشون دهنده ی اصالته!چهارچوبی که خودت برای خودت تعریف می‌کنی و پایه و اساسش از "خانواده" شکل می‌گیرهکسی که چهارچوب داره اصالت داره؛اصالت رو نه می‌شه خرید نه می‌شه اَداش رو در آورد نه می‌شه با بزک دوزک بهش رسید!اصالت یعنی دلت نمیاد خیانت کنی.دلت نمیاد دل بشکنی.دلت نمیاد دورو باشی.دلت نمیاد آدم‌هارو بازی بدی و زیرآبی بری.دلت نمیاد دروغ بگی و هرز بپریاین بی عرضگی نیست!اسمش "اصالته" قسم میخورم......

برای مهریماه قشنگم:برای تو سرودم تا نفس باریدراز انتظار واژه هاغزلم با همه بی برگی اش تقدیم به تو.....برایت اشک بافتم از حریر اشتیاقتا سحرگاهانلحظه ها با یک جهان تقدیم به توباد.......نبودی اما دیوار را نشانه کردم جای شانه های توای پرستوی نیازمشانه های بی پرم تقدیم تو .......تپش معنای زنده بودن داشتدر منجلابهای تردیدعشق با تمام دلپاکی اش تقدیم تو.......انتظار زاییده عشق استبعده هر کوچیچشم هایم با تمام بی قراری زیر پای تو........ قسم میخورم......

شايد فردايی نباشد. شايد فردايی باشد اما عزيزی نباشد…

یادمان باشد؛ با شکستن پای دیگران، ما بهتر راه نخواهیم رفت!

یادمان باشد؛ با شکستن دل دیگران ما خوشبخت تر نمی‌شویم!

کاش بدانیم اگر دلیل اشک کسی شویم دیگر با او طرف نیستیم؛ باخدای او طرف هستیم.

قسم میخورم......

خفتگان را گر سبکباری خوش است

شبروان را رنج بیداری خوش است

گرچه بیداری همه حیف است و کاش

ای دل دیدار جو بیدار باش

هم به بیداری توانی پی سپرد

خفته هرگز ره به مقصودی نبرد

قسم میخورم......

یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند.یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهم باشند.یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم.که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد.یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم.چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی تواند با دیگران مهربان باش.سال ۱۴۰۲بر همگان مبارک،سالی پر ازخیرو برکت و خوشی برای همه قسم میخورم......